Czym jest Hoodoo?

Hoodoo to rodzaj afroamerykańskiej magii ludowej, mającej swoje korzenie w tradycjach afrykańskich, indiańskich i europejskich. Zwane także czarowaniem, rozwinęło się na południowym wschodzie Ameryki i rozprzestrzeniło się głównie drogą ustną. Chociaż są eksperci w tej magii, nie ma hierarchii, a praktyka jest otwarta dla każdego. Tradycyjnie eksperci, znani jako lekarze Hoodoo, podróżowali, aby ćwiczyć swoje rzemiosło i zatrudniali uczniów. 

Wiele osób myli Hoodoo z Voodoo, religią, która rozpoczęła się w Afryce Zachodniej, a wyobrażenia większości ludzi na temat Voodoo są często bliższe Hoodoo. Jeśli Voodoo jest religią, Hoodoo jest czystą magią. Hoodoo to magia, cień rozciągający się u stóp Voodoo. Voodoo to kult religijny pochodzący z Afryki, ze skłonnością do magicznych rytuałów. Posiada panteon bóstw, Loah, ceremonie, hierarchie, symbole władzy, świątynie i inicjacje. Tego wszystkiego jednak nie znajdziemy w Hoodoo. Jest to zespół praktyk magicznych, który rzadko ma ściśle określoną konotację religijną, wręcz przeciwnie może czerpać z wielu kultów, w tym oczywiście Voodoo. Termin „Hoodoo” pojawił się po raz pierwszy w 1875 roku jako rzeczownik (praktyka Hoodoo) lub czasownik przechodni „I Hoodoo you”, wskazujący na czynność wykonywaną na różne sposoby. 

Wiara w Hoodoo może w rzeczywistości objawiać się miksturą uzdrawiającą, mocą parapsychologiczną lub przyczyną szkód dotykających ofiarę. W języku Afroamerykanów najbardziej prawdopodobne tłumaczenie terminu Hoodoo odnosi się do zjawisk paranormalnych, świadomości duchowej lub hipnozy. Oczywiście Hoodoo staje się również przymiotnikiem, gdy wskazuje na „człowieka Hoodoo” lub tego, który praktykuje tę magię. 

Istotą Hoodoo jest poszukiwanie ziemskich korzyści poprzez magię. Tak naprawdę w Hoodoo cel zawsze uświęca środki. Rytuały mają charakter osobisty i dlatego nie ma ceremonii grupowych. Praktykujący pracuje sam, a jego związek z duchami jest intymny i osobisty, z wyjątkiem sytuacji, gdy chce przekazać swoją wiedzę lub gdy rytuał wymaga innych uczestników. Hoodoo ma pochodzenie afrykańskie i rozprzestrzeniło się szczególnie w Ameryce, szczególnie w rejonie Nowego Orleanu. Ta forma magii wywodzi się z Afryki, choć rozwinęła się bardziej po handlu niewolnikami w Ameryce, około końca 1600 roku naszej ery. 

Praktycy nazywani są „ludźmi wyczarowania” lub „lekarzami korzeni”. Najczęściej używaną księgą jest Biblia, a szczególnie Psalmy są często używane do wzmocnienia zaklęć. Dzieje się tak dlatego, że siła egregoryczna zawarta w tych starożytnych modlitwach, powtarzana od tysiącleci, obdarzyła je niezwykłą magiczną mocą. Wiele zaklęć i środków leczniczych wykorzystuje przedmioty fizyczne, o których wierzy się, że mają duchowe lub nadprzyrodzone moce. 

Podobnie jak w innych tradycjach magicznych, powszechnymi składnikami zaklęć są rośliny, minerały, produkty zwierzęce i płyny ustrojowe. Włosy, paznokcie lub przedmioty danej osoby mogą zostać użyte do uczynienia z niej obiektu zaklęcia. Chrześcijańska Biblia, zwłaszcza Stary Testament, jest uważana za potężny artefakt w Hoodoo. Psalmy i inne fragmenty często czyta się na głos w ramach zaklęć, a sama Biblia może być potężnym talizmanem, szczególnie chroniącym. W tym światopoglądzie Biblia i postacie biblijne są pojmowane na nowo zgodnie z ideami nadprzyrodzonymi i magicznymi; Bóg jest największym magiem ze wszystkich, używając magii, aby stworzyć świat w sześć dni. Na jego rozwój wpływ miały także europejskie i europejsko-amerykańskie grymuary, czyli księgi zaklęć. 

Powszechną praktyką w Hoodoo jest używanie talizmanu znanego jako mojo lub grisgris. Mała torebka, często, ale nie zawsze wykonana z czerwonej flaneli, wypełniona jest kilkoma przedmiotami wybranymi ze względu na efekt, jaki ma wywoływać amulet i noszonymi przez osobę rzucającą zaklęcie. 

Zarówno wybór przedmiotów znajdujących się w mojo, jak i sposób zawiązania torby są ważne dla zaklęcia. Amulet zwykle nosi się pod ubraniem i należy go regularnie „nakarmić”, na przykład kroplą perfum, aby zachować jego wytrzymałość.

Hoodoo działa z ziołami, modlitwami, proszkami, torbami, kamieniami, lalkami z materiału, szczątkami zwierząt i różnymi przedmiotami. Często składniki można zastąpić innymi, nawet o dawkach i ilościach może decydować lekarz. Te same olejki, mikstury, związki mogą się różnić w zależności od miejsc i tradycji, z których pochodzą.

Pozdrawiam 

Salomon Hoodoo

Czym Hoodoo nie jest! >>>>>