Kim jest Mag Ceremonialny?

Sama definicja magii stwarza pewne problemy, ciężko tak naprawdę opisać i ją zdefiniować dlatego dla każdego może być ona inna. Dla jednych magia jest wpływaniem na otoczenie wyższymi poziomami naszej jaźni i świadomości, zaś dla jeszcze innej grupy magia jest tym, czym my sami jesteśmy i to, co nas otacza. 

Co ciekawe pierwsza etymologia słowa magia wywodzi się z VI w. p.n.e., gdzie magia odnosi się do maga, czyli tego, który para się magią, gdzie należy zauważyć, że magowie w tamtych czasach, były to kasty perskich ludów Medów. Oczywiście nie trzeba tutaj być Zoroastraninem, aby wyznawać ich poglądy, natomiast mag zdaje sobie sprawę z tego, że Allah, biblijny Jahwe, wedyjski Brahman czy Ahura Mazda to imiona tego samego, niemożliwego w wyrażeniu słowem Bytu. Magia to obrzędy o charakterystyce mistycznej dążącej do zjednoczenia z Absolutem. 

Oczywiście rola maga i w swej istocie maga została zmieszana z czarostwem. Czary nie są stricte obrzędem, są czarami, które w swej istocie mogą posiadać elementy obrzędu, ale nimi nie są. Należy te dwie kwestie odróżnić. Mówiąc, zajmuje się magią tj. Obrzędem o charakterystyce mistycznej łączącej z Absolutem, co jest jego zadaniem a zajmowaniem się czarami, które mają za zadanie wpływać (na otoczenie) tylko lecz nie łączą nas z absolutem i nie jest ich zadaniem. 

Nie jest możliwe zrobienie „czegoś” z „niczego”, ponieważ „nic” w definicji nie istnieje, natomiast przykład „cudu” (obecnej nie jest możliwe do określenia czy zbadania, może będzie to w przyszłości możliwe) jego naturalnych możliwości. Takimi badaniami zajmowali się i wyłącznie magowie w tamtych czasach stąd wzięła się nauka i filozofia. 

Teoretycznie każde intencjonalne zadanie jest „magiczne”. Aleister Crowley: „Magia to nauka i sztuka powodowania zmian w zgodzie z własną wolą”. Mag sam w sobie jest naukowcem. Magia to nie tyle, ile metoda co styl prowadzenia swojego życia. David Weshler powiedział o inteligencji następująco:  „sumę zdolności jednostki do intencjonalnego działania, racjonalnego myślenia i skutecznego radzenia sobie z otoczeniem”. W historii magia ceremonialna była domeną ludzi inteligentnych. 

W związku z tym mag ceremonialny ogółem mag posługuje się pewnymi symbolami, które mają konkretne działanie w jego ceremonialnego i mistycznego obrzędu. Także moją swoje odzwierciedlenie w jego umyśle jak i otoczeniu. Czarownice również posługują się symbolami, lecz mają inne zadanie i cel i charakter. 

Zatem cytując tę samą księgę co na początku: 

„Zatem wykonujący Magiczną Operację musi nieustannie wierzyć, bezkrytycznie, i ani odrobinę nie wątpić w otrzymanie efektu. Albowiem, o ile stanowcza, silna wiara czyni cuda, nawet jeśli działania są niepoprawne, to nieufność i zwątpienie rozpuszczają i załamują moc umysłu praktyka, będącego pośrednikiem między dwoma skrajnościami, tym samym zatrzymując pożądany wpływ sił wyższych, który nie może zostać odciśnięty i zawarty w naszych wysiłkach bez stanowczej, pewnej mocy naszego umysłu”.

– „Trzy Księgi Okultystycznej Filozofii”, Heinrich Cornelius Agrippa (ks. I, rozdz. 66)

A więc zgodnie z księgą Prawa LIBER AL vel LEGIS pkt 27

„Jest we mnie wielkie niebezpieczeństwo; ten, kto nie zrozumie tych run, pomyli się wielce. Upadnie w otchłań zwaną, ponieważ i rozszarpią go tam psy Rozumu”.

Tłumacząc na nasze: Jeżeli parasz się magią, a jej nie rozumiesz i studiować nie umiesz, szybciej rozszarpią cię Ci, co w podróżach magami we krwi skąpani są.